Λίγες μέρες απομένουν για να διανύσουμε την Μ. Εβδομάδα και να καταλήξουμε στη μεγάλη γιορτή του Χριστιανισμού, την Ανάσταση του Χριστού. Αυτές οι μέρες θεωρώ ότι είναι τόσο έντονες όσο και οι μέρες που ζούμε όταν χάνουμε κάποιο αγαπημένο μας πρόσωπο και κατά κάποιο τρόπο αναμένουμε μετά την εμφάνιση του (ανάσταση του). Το Πάσχα είναι ίσως η μοναδική γιορτή που κλείνει μέσα της όλα τα συναισθήματα. Από την αγωνία, τον πόνο τη θλίψη των Παθών και της Σταύρωσης, περνάμε στην αγαλλίαση και την ελπίδα που φέρνει η Ανάσταση.
Σε αντίθεση με τη θλίψη και το πένθος που καλύπτουν τη Μ. Εβδομάδα, η ελπίδα και η πίστη είναι αυτά που κυριαρχούν στο τέλος αυτής της Εβδομάδας. Η Ανάσταση του Χριστού συμβολίζει τη διάβαση από τον θάνατο στη ζωή, ενώ παράλληλα μέσω τη Ανάστασης αποκτά άλλο νόημα η Ζωή και ο Θάνατος. Δεν είναι πλέον ο θάνατος το τέλος της παρούσας ζωής, αλλά ο προσωρινός αποχωρισμός της ψυχής από το σώμα, σαν ένας προσωρινός ύπνος.
Ο Θεός Θέλησε να διδάξει την αντίσταση και την πάλη στο κακό, αλλά και την έννοια της αγάπης και τη διάθεση της προσφοράς του εαυτού μας υπέρ των πολλών.
Είναι η γιορτή της αγάπης, γιατί ο ίδιος ο Χριστός θυσιάστηκε για τη σωτηρία τη δική μας. Με τη γιορτή αυτή της Ανάστασης του Ιησού ξαναγεννιέται η φύση και η ίδια η ζωή. Η έννοια της "Ανάστασης" είναι διαδεδομένη με τέτοιο τρόπο που προσπαθεί να ερμηνεύσει τον κύκλο της φύσης, της ζωής: Όπως η φύση μετά από το μεγάλο χειμωνιάτικο κύκλο της γεννιέται ξανά, όπως το γκρίζο του χειμώνα μεταμορφώνεται σε ανοιξιάτικο φως.
Επίσης ξεχωριστή θέση κατέχει και το Σάββατο του Λαζάρου, το οποίο κατά κάποιο τρόπο αποτελεί την γιορτή όλων των νεκρών. Η ανάσταση του Λαζάρου αναγγέλλει την ανάσταση των νεκρών, η οποία έρχεται ως συνέπεια της Αναστάσεως του Κυρίου. Και με αυτό θα ήθελα να κλείσουμε αυτό το άρθρο, διατηρώντας την αισιοδοξία και την προσμονή ότι θα έρθει η στιγμή που θα αγκαλιάσουμε ξανά τα αγαπημένα μας πρόσωπα.
Καλό Πάσχα & Καλή Ανάσταση!
Βασιλική Γρηγορίου Μεγρέμη